Aankomst in NZ

Op het vliegveld in Kuala Lumpur hebben we nog tijd zat. Jonas vindt een zachte driezitsbank waar hij nog drie en een halve uur heerlijk geslapen heeft. Ook hier heb ik een foto van gemaakt, maar ik heb besloten deze niet op het blog te zetten omdat hij erg lijkt op de andere twee foto's van Jo.


De vlucht naar Auckland verloopt nogal "bumpy". Over heel Australië zit op 10km hoogte enorm veel turbulentie. Zo veel dat we geen " hot drinks" geserveerd krijgen en de stewardessen regelmatig hun rondje af moeten breken. Gelukkig nog wel een ontbijt, maar geen dus geen koffie.
Om 13:00u lokale tijd landen we in NZ. Tijdens het wachten op de bagage verwonderen we ons hoe serieus het drugshondje aan alle tassen snuffelt. Hij loopt in een flink tempo van koffer naar koffer en besnuffelt deze op drugs en fruit.
Max en Anna staan ons in de ontvangsthal op te wachten en even later rijden we door de regen naar huis. Regen? Ja regen. Het is hier 2 maanden droog en zonnig warm geweest en net deze week is het weer omgeslagen.
's avonds voel ik me nog prima fit en amper nadat ik dat gezegd heb, val ik tijdens een gesprek met Sarah in slaap. Gelukkig neemt ze het me niet kwalijk ;-).
Zaterdagmorgen worden we pas om 8:15u wakker en... Het regent nog steeds. Het blijkt dat we vanmorgen vroeg door een luid knallend onweer hebben geslapen. Alle stroom op het schiereiland waar Max & Sarah wonen lag er af. Tussen de middag is het even droog en we trekken er meteen op uit om een kerstboom te zagen.


Tegen de tijd dat we weer thuis zijn regent het weer.


's middags is het huis vol. Vriendin Zoé is op bezoek met 3 kleine kinderen en de ouders van Sarah Zijn er. We eten een heerlijk stuk vlees, groene asperges, aardappelen en salade. Dit alles voortreffelijk bereid door Zoé.
's avonds vroeg naar bed, voordat ik weer in slaap val.
Zondagmorgen ben ik vroeg op en loop ik een rondje hard. Weer thuis, begint het weer te regenen. Ik lees m'n mailtjes en zie dat er veel sneeuw was in NL de laatste dagen. Tsjonge... we waren dus net op tijd weg. Olivia vindt het te lang duren voordat we weer een berichtje sturen. Ik besluit dus meteen een update te schrijven.
Ook zie ik dat gedacht wordt dat wij nu lekker in de zon zouden zitten. Helaas. Ook ik had ander weer verwacht hier. Het ziet er naar uit dat het wel even zo regenachtig blijft...


- Posted using BlogPress from my iPad

De lange reis heen

Woensdagmorgen de 15e december staan we vroeg op. Boven hoor ik al gestommel, dus we hoeven Jonas niet eens wakker te maken.
We worden thuis uitgezwaaid door Olivia, Robben en Lisanne. Maaike brengt ons naar station Arnhem. Na een voorspoedige reis checken we in op Schiphol. We zijn verbaasd dat het heel gewoon is om uren te wachten als je vliegt. Maar als de trein te laat is... oh wee!
Jo vertelt me een hoe je programma's op de iPhone kan afsluiten en zo langer met je batterij kan doen. Heel goed! (Maar ook de reden dat ik het verhaal in Kuala Lumpur nu opnieuw zit te typen ;-).
Tijdens het wachten haalt Jo z'n slaap in.


Terwijl we op de startbaan staan worden de vleugels nog uitgebreid gesprayed om ze van ijs te ontdoen. Met ca. 50 minuten vertraging vertrekken we naar Kuala Lumpur.

Vlak voor het vertrek had ik het er met Jonas nog over wat het ergste was dat je op zo'n reis kon overkomen. Dat was een gillende baby op de stoel naast je. En ja hoor.. het overkwam ons. Op de stoel recht voor ons. Onvoorstelbaar dat er zo veel geluid uit zo'n klein lijfje kan komen. Pas boven India is het manneke zo uitgeput dat hij in slaap valt. Zo hebben we toch nog zo'n twee uur kunnen slapen.
Met bijna een uur vertraging zijn we rond 8:15u lokale tijd in Kuala Lumpur. Het is er bewolkt en benauwd. Met ruim 25 graden breekt het zweet je meteen aan alle kanten uit.
We stoppen onze handbagage in een locker en gaan met het treintje naar de stad. Meteen door naar het KLCC oftewel de Petronas twintowers. We zijn echter helaas net een paar minuten te laat om een ticket te bemachtigen voor de lift naar de 'view' in één van de torens en op de brug.


Het weer is, net zoals op deze foto, grauw. We gaan nog naar een lokale markt en naar Chinatown. We hebben maar geen iPhone gekocht. Jonas voelde zich niet op z'n gemak met alle opdringerige verkopers. Bovendien is het gaan regenen.
Dan maar naar de Mc. Donalds en om 16:00u, een paar uur eerder dan oorspronkelijk bedoeld, al weer terug naar het vliegveld.


In het treintje neemt Jo z'n gebruikelijke pose weer in. Hij valt opeens bijna om van de slaap. Op het vliegveld vinden we een comfortabele tweezitsbank en slaapt hij nog een paar uurtjes bij.
Ondertussen typ ik dit verhaal nog eens in;-) en besluit het maar meteen op het blog te plaatsen. Tenslotte zijn de algemene faciliteiten hier ik KL super! Goed en goedkoop openbaar vervoer, 4G mobiel internet (jawel hoor, hier wel) en natuurlijk gratis WiFi op het vliegveld.
Het eerste bericht komt dus niet uit NZ maar uit Maleisië.

- Posted using BlogPress from my iPhone

Location:Jalan Klia S3,Klia,Maleisië