Geachte bezoeker

Mocht er in dit blog een link niet werken, meldt me dat dan graag even via een mailtje naar govert@riksen.tk of in een reactie op mijn nieuwste bericht.
Veel leesplezier gewenst bij mijn reisavonturen op dit blog!

zaterdag 28 juli 2012

Hvar - Primošten

Vrijdagavond ben ik helemaal vergeten te melden dat Jimmy op het marktplein in Hvar ook prachtige nummers van Bob Dylan speelde.


En ook nog was ik vergeten te schrijven dat er een paar vissers op de kade voor een visrestaurant een minstens twee meter lange tonijn aan het versnijden waren. Wat een enorme vis is dat... (was dat).


's Avonds laat, toen alle tonijnsteaks eraf gesneden waren, lag de kop als trofee in de vitrine voor het restaurant. De andere wissen vallen in het niet bij zo'n bullebak.
Ook had ik nog niet gemeld dat we ons afgevraagd hebben hoe de 10 zeer rustig ogende Noorse buren op een 35 voets zeilboot zouden slapen. Met z'n drieën of vieren in een tweepersoons kooi? Van de drie jongens had er ééntje, zo leek het, wat zeilervaring. De zeven meisjes bleven tijdens het aanleggen heel rustig in de kuip zitten en aten snoep en chips, terwijl de jongens een half uur bezig waren met het aanleggen, het ontwarren van landvasten en het weer loskrijgen van verkeerd belegde kikkers.


Olivia moest steeds lachen om wat er allemaal verkeerd ging. Zaterdagmorgen wisten we het antwoord op de vraag hoe ze zouden slapen. Namelijk ze slapen niet... Ze kwamen om ca. 04:30u terug uit de disco om vervolgens nog een enorme herrie te maken aan boord. De rustige meisjes van overdag waren veranderd in gillende keukenmeiden. Ze gingen nog zwemmen en aan het gehoest van één van de meisjes maakte ik op dat ze bijna verdronk, in elk geval een aardige slok zout water had binnen gekregen. Ze schreeuwden vanaf hun boot naar andere kroegenlopers op de wal en één van de meisjes gilde steeds als een mager speenvarken (citaat van Maaike: 'she squealed like a pig').
Rond 06:30u toen de zon al weer redelijk fel brandde gingen ze één voor één naar beneden en werd het weer stil. Nagenoeg alle luiken en raampjes hadden ze dichtgedaan. Hoe houden ze het daarbinnen uit? Ze slapen niet, maar liggen waarschijnlijk in coma...
Om 9:00u kan Jonas het niet laten om met een harde gil in het water te springen, hopend dat de Noorse buren er van wakker worden. We maken los en zetten opnieuw koers naar het noord-oosten. Als er al wind is komt hij precies van de verkeerde kant, dus motoren we maar weer. De zon brandt weer flink op onze bimini en met een koel zeewindje is het goed uit te houden in de schaduw. Als het even waait zeilen we op de fok, maar na een half uurtje is de wind alweer op. rond 15:00u varen we het kleine haventje van Primošten binnen. Het één na laatste niet gereserveerde plekje is voor ons. We liggen direct aan de terrasjes van een paar restaurants. Op 2 meter afstand van onze spiegel zitten mensen te eten. Door het ontbreken van een zeewindje loopt de wel temperatuur snel op. Snel zwemmen aan het strandje dus. Daarna laat ik me verwennen met een massage op het strandje. We eten op een terrasje met uitzicht op onze boot. Het terrasje dat we kiezen is toevallig het terrasje met Hollandse blauwe Bavaria parasols.


We zien steeds allerlei mannen foto's maken van hun vrouw voor onze boot. Dan blijkt dat we de grootste zeilboot hebben aan deze kade. Haha wat een bak. Er liggen hier veel kleinere jachten dan in de vorige havens én het is maar en klein rijtje...

Location:Primošten

vrijdag 27 juli 2012

Het laatste plekje

Donderdagavond = pizza avond. Na de heerlijke pizza's lopen we een rondje in het stadje. 's avonds is het in Korčula drukker dan overdag. Op alle terrasjes zitten mensen en het is druk bij de vele souvenirkraampjes.
Vrijdagmorgen is de wind weer helemaal weg. Maaike gaat met de kids zwemmen in het nabijgelegen natuurzwembad. Ik zie ondertussen een aantal ingewikkelde vertrek pogingen van andere schippers. Er zijn er dus bij die het ook niet kunnen als het niet waait. We ontbijten in het zonnetje en rond 10:30u gooien we los en varen we richting het noord-westen, richting Hvar.


Op de motor stomen we redelijk door en als in de middag de wind precies uit de verkeerde kant komt besluiten we tegen de wind in door te motoren. We willen namelijk niet al te laat in Hvar zijn, want we weten dat het daar altijd druk is. Tegen 16:00u varen we de baai van het plaatsje binnen, maar er is geen plek meer vrij.
Als we het baaitje weer uitvaren zien we toch nog helemaal aan het eind een lege mooring. Dwars op de wind, achteruit, de boot dwars houden op de motor en wachten tot er iemand in het water springt en naar de wal zwemt om een achterlandvast vast te maken.


Net als we liggen propt zich er nog een bootje tussen met 10 Noorse jongeren aan boord. Met het nodige kunst en vliegwerk liggen ze na een half uurtje eindelijk goed vast. Als buitenste boot vangen wij alle golven op. Even later komt de havenmeester in een motorbootje langs voor de papieren. Om een of andere reden slaat hij de zojuist aangelegde Noren over. De dames bakken heerlijke gevulde omeletten. Na het eten gaan we aan wal en verkennen we het zeer knusse en toeristische plaatsje.


Na een ijsje lopen we over het plein waar een man heel kunstig staat te zingen, gitaarspelen, harmonica en drummen. En dat allemaal tegelijk. Hij heet Jimmy en komt uit Florida.


Erg knap en ook mooi. Maaike gaat nog met de kids nog de lange trappen omhoog naar het oude fort. Ik besluit beneden te blijven en m'n heup wat rust te gunnen. Luisterend naar Jimmy, zittend op een bankje schrijf ik dit stukje blog.


Ik heb zelfs een WiFi gevonden hier op dit plein. Helemaal mooi. Alleen spelen de eindeloos lange kerkklokken nu door de muziek;-) Nummers van Chris Cristofferson, de Beatles, John Denver, U2...
'I still have not found what I'm looking for'. En iedereen op het plein zingt mee. Jimmy kan het echt heel goed.

Govert

Location:Hvar

donderdag 26 juli 2012

Mljet & Korčula revisited

Dinsdagavond hoor ik plotseling een gil en een plons. Ik sprint naar buiten om te hulp te schieten. Er blijkt een Nieuw Zeelandse buurman van de loopplank gegleden te zijn. Hij is gelukkig ongedeerd. Weer aan boord worden telefoon en horloge snel naar binnen afgevoerd om te drogen. Het blijkt de man te zijn die op die dag 'even' op en neer naar Engeland is gevlogen om een onderdeel voor de kapotte keerkoppeling op te halen. De schipper trekt zich weinig van de commotie aan en begint meteen met de reparatie van de keerkoppeling. Om 23:30 als we allemaal al op één oor liggen is hij klaar met de reparatie. We worden wakker van zijn uitgebreide proefdraaien. Vlak daarna vertrekken ze, midden in de nacht. Om 03:00u wordt ik wederom wakker. Nu van de andere buren uit Montenegro. Ze zitten luid in de kuip te discussieren en hun sigarettewalmen waaien recht onze kajuit binnen...
Woensdagmorgen ga ik vroeg onder de douche en daarna toch maar weer naar bed om nog wat bij te slapen en omdat de rest ook nog steeds op één oor ligt. We doen boodschappen en maken we los. De zon straalt al weer behoorlijk en we zetten koers naar het noorden van Mljet. Wederom in dit mooie Nationale park voor anker.


Twee lijnen aan de achterkant vastgemaakt door Jonas aan een paar bomen en we liggen vast. Na een verfrissende duik waarbij we grote vissen zien, ga ik de keuken in om de inktvisjes klaar te maken, die we vanmorgen gekocht hebben. In Cavtat heb ik namelijk zulke lekkere gevulde inktvissen gegeten. Nu probeer dat zelf na te maken;-). Daarnaast eten we 'Garides', een Griekse garnalen-tomaat-feta maaltijd met brood. Het kook experiment lukt goed en het is verrukkelijk (al zeg ik het zelf). Ik schenk er voor mezelf een heerlijk glaasje Pošip (witte wijn uit Korčula) bij. Na het eten hangen we onze vuile pannen overboord en de vele visjes vechten er om. De volgende morgen zijn de pannen schoon;-)
Donderdagmorgen varen we al vroeg naar Polače. Dat plaatsje ligt een mijl verderop. We maken vast aan een mooring in het baaitje en roeien naar de wal. Daar zijn we net op tijd voor de bus naar het meer aan de westkant van het eiland. We gaan vervolgens met een taxibootje naar een klein eilandje in dat meer.


Daar staat een 12e eeuws Mariaklooster en liggen resten van een Romeinse nederzetting. Homerus heeft hierover geschreven en Paulus is er geweest op weg naar Rome.


Het ziet er werkelijk prachtig uit. Na een bakje cava (koffie) varen we terug met het taxibootje. Tegen 12:00u zijn we weer in Polače, waar we nog de ruïne van een oud Romeins fort bekijken.


De bewoners van het dorpje hebben overduidelijk veel stenen van dit fort gebruikt voor de bouw van hun eigen huizen.
We zeilen 's middags naar Korčula omdat het plaatsje en de haven ons zo goed bevalt én omdat Lisanne er nog wat souvenirs wil kopen (en ze natuurlijk stroom en WiFi hebben). De wind begint in de loop van de middag aardig aan te trekken en het laatste stuk varen we op de motor tegen de wind in. Er liggen verschillende boten te wachten voordat ze de haven in kunnen. Dat duurt al met al best lang omdat er het nodige mis gaat bij het aanleggen van de binnenvarende schepen. Het is dan ook wel lastig aanleggen met de wind zo dwars op de boot. Als we aan de beurt zijn om aan te leggen roept de havenmeester ons aan en vraagt of we gereserveerd hebben. Omdat hij ons vorige week al een keer weggestuurd heeft, doe ik nu net of ik hem niet hoor. Ik antwoord hem de lengte van onze boot en de naam van de boot. Ik ben er zeker van dat als ik nee had geantwoord hij ons weer weg had geatuurd. Hij begint te zoeken in zijn lijstje en de boten die achter ons de haven in willen dringen zo aan dat we, als het zou moeten, er nauwelijks meer uit kunnen varen. Dan meldt hij ons gelukkig dat hij een plekje voor ons heeft. Als we vast liggen laat Robben ons op de iPad een website zien waarop je megajachten kan huren, met bemanning (ocean-independence.com). We schrikken van de huurprijzen. Van een weekhuur kan je een aardige villa kopen. Wel leuk om de interieur foto's op de site te bekijken van een aantal vergelijkbare schepen als waar hier die Engelsen op varen. We vermaken ons nog bij een aantal ongelukkige aanlegpogingen in de haven. De havenmeester gaat af en toe met z'n rug naar de aanleggende boot staan. Ten teken dat je zo niet aan kan leggen of omdat hij het niet meer aan kan zien. Het is wonderbaarlijk dat er toch relatief weinig schade gevaren wordt als je ziet hoe weinig schippers van huurboten weten wat je moet doen (en vooral ook wat juist niet).
Aan de zeezijde zien we nog een aantal megajachten aanleggen. Ook met veel moeite. De kids halen pizza's en we genieten van de avondzon.

Location:Korčula

dinsdag 24 juli 2012

Een natte dag

Maandagavond om 20:30 trekt de lucht dicht met hele dikke gitzwarte wolken. We zien aan alle kanten bliksemflitsen. Onze buren in de ACI haven zijn Nieuw Zeelanders en ze willen nog gaan barbequen. Als om 21:00u de hevige regenbui losbarst trekt één van hen gewoon een regenjas aan en draait het vlees af en toe. Ze komen uit Christchurch en Akaroa, de plek waar Robben en ik een paar jaar geleden met dolfijnen hebben gezwommen. De schipper Graham heeft deze boot 6 jaar geleden in de VS gekocht en zeilt er sindsdien met wisselende bemanning op rond. Hij denkt over 6 jaar misschien weer in NZ terug te zijn. Het echtpaar dat bij hem aan boord is heeft bij de aardbevingen hun huis verloren. Ze zeilen een tijdje mee om zich te bezinnen op de toekomst.


Dinsdag zou volgens de windguru de slechtste dag zijn tot nu toe. Dinsdag morgen schijnt de zon echter en is de lucht weer gewoon blauw. De temperatuur gaat weer snel richting 25+ graden. We besluiten op basis van de windguru voorspelling toch een extra dagje in deze luxe jachthaven te blijven. Dat is maar goed ook want tegen 12:00u trekt de lucht weer helemaal dicht en het regent tot een uur of 5.


Daarna zitten we weer lekker in het zonnetje. De bui van gisteravond bracht hier overigens de eerste regen sinds ca. 60 dagen. Volgens onze guru is het morgen weer mooi weer.

Location:ACI Dubrovnik

maandag 23 juli 2012

Epidaurum

Zondagmorgen ga ik met Robben in het bijboodje brood halen voor de brunch. We zwemmen in de baai en in de loop van de dag wandelen we langs de ruïnes van een oude romeinse villa. Boven op de helling bezoeken we het Mausoleum en genieten vervolgens van een lekker ijsje.


We besluiten om nog een nachtje in dit mooie baaitje te blijven. Terug op de boot zwemmen we nog een rondje voor de afkoeling en ik doe een middagdutje.
Rond 19:00u eten we op een terrasje aan de baai met uitzicht op onze zeilboot. Inmiddels is het bewolkt geworden en trekt de wind wat aan. Een heerlijke koele bries. Het blijft wel lekker warm.


We eten nog een ijsje op hetzelfde terrasje als vanmiddag. Op een supergroot engels jacht aan de kade zien we een man en vrouw uit de jacuzi stappen op het bovenste achterdek en opgevangen worden door personeel dat met handoeken klaar staat. Ze gaan de trap af en meteen aan tafel. Het personeel boven zien we vervolgens in de weer met doeken om alles af te drogen en op te poetsen. En zo liggen hier een stuk of 8 van die megajachten met personeel. Ze komen allemaal uit Engeland. We kunnen ons niet herinneren dat er hier 7 jaar geleden ook zulke grote megajachten rondvoeren. De recessie in Engeland treft blijkbaar niet iedereen. Ik doe het dan toch liever allemaal zelf op ons kleine bescheiden gehuurde jachtje ;-).
's Nachts begint het te waaien. Het zijn enorm harde vlagen en daartussen lijkt het bijna windstil. In de vlagen helt de boot behoorlijk. Gelukkig liggen de moorings goed vast en wij dus ook. Omdat we alle raanpjes in de boot open hebben waait het soms door de boot. Een zwoele warme wind. Iedereen slaapt door het geschommel en de geluiden slecht. Maandag morgen is de wind weer gaan liggen en na boodschappen gedaan te hebben gaan we naar de ACI marina in Dubrovnik. De jachthaven waar ze zo'n geweldig zwembad hebben. Daar tanken we diesel en krijgen we een ligplaats aan de andere kant van de ook hier aanwezige megajachten uit... jawel Engeland. Ondanks dat er Kingstown, George Town, Castle Town en Jersey achter op staat. De diverse bemanningen zijn druk in de weer met de waterspuit en de boenwas. Af en toe zie je een eigenaar stel over de steiger lopen met op 2 meter afstand iemand van de security. Ook wij gaan het zout van de boot spoelen en binnen gaat de lap erdoor. Daarna heerlijk hangen in het zwembad. Zoet water is voor de verandering best lekker. In de loop van de dag komt er weer wat bewolking. Tegen 18:00u weer vlagen, weer precies zoals voorspeld door de windguru. De kids liggen weer lekker in het zwembad. Achter ons komt een lichtgroene boot te liggen waarvan ik vermoed dat Eveline daar wel een tochtje op zou willen maken.


In deze haven hebben we weer WiFi en we krijgen weer wat nieuws mee van het front. Goed nieuws: In NL is deze week tot vrijdag mooi weer. Maar ook slecht nieuws: een gymleraar van de school van Olivia (en ex school van Lisanne en Robben) is samen met zijn vrouw eergisteren omgekomen bij een veerbootongeluk in Zanzibar.
Bizar.

Location:Dubrovnik