Woensdagmorgen ga ik vroeg onder de douche en daarna toch maar weer naar bed om nog wat bij te slapen en omdat de rest ook nog steeds op één oor ligt. We doen boodschappen en maken we los. De zon straalt al weer behoorlijk en we zetten koers naar het noorden van Mljet. Wederom in dit mooie Nationale park voor anker.
Twee lijnen aan de achterkant vastgemaakt door Jonas aan een paar bomen en we liggen vast. Na een verfrissende duik waarbij we grote vissen zien, ga ik de keuken in om de inktvisjes klaar te maken, die we vanmorgen gekocht hebben. In Cavtat heb ik namelijk zulke lekkere gevulde inktvissen gegeten. Nu probeer dat zelf na te maken;-). Daarnaast eten we 'Garides', een Griekse garnalen-tomaat-feta maaltijd met brood. Het kook experiment lukt goed en het is verrukkelijk (al zeg ik het zelf). Ik schenk er voor mezelf een heerlijk glaasje Pošip (witte wijn uit Korčula) bij. Na het eten hangen we onze vuile pannen overboord en de vele visjes vechten er om. De volgende morgen zijn de pannen schoon;-)
Donderdagmorgen varen we al vroeg naar Polače. Dat plaatsje ligt een mijl verderop. We maken vast aan een mooring in het baaitje en roeien naar de wal. Daar zijn we net op tijd voor de bus naar het meer aan de westkant van het eiland. We gaan vervolgens met een taxibootje naar een klein eilandje in dat meer.
Daar staat een 12e eeuws Mariaklooster en liggen resten van een Romeinse nederzetting. Homerus heeft hierover geschreven en Paulus is er geweest op weg naar Rome.
Het ziet er werkelijk prachtig uit. Na een bakje cava (koffie) varen we terug met het taxibootje. Tegen 12:00u zijn we weer in Polače, waar we nog de ruïne van een oud Romeins fort bekijken.
De bewoners van het dorpje hebben overduidelijk veel stenen van dit fort gebruikt voor de bouw van hun eigen huizen.
We zeilen 's middags naar Korčula omdat het plaatsje en de haven ons zo goed bevalt én omdat Lisanne er nog wat souvenirs wil kopen (en ze natuurlijk stroom en WiFi hebben). De wind begint in de loop van de middag aardig aan te trekken en het laatste stuk varen we op de motor tegen de wind in. Er liggen verschillende boten te wachten voordat ze de haven in kunnen. Dat duurt al met al best lang omdat er het nodige mis gaat bij het aanleggen van de binnenvarende schepen. Het is dan ook wel lastig aanleggen met de wind zo dwars op de boot. Als we aan de beurt zijn om aan te leggen roept de havenmeester ons aan en vraagt of we gereserveerd hebben. Omdat hij ons vorige week al een keer weggestuurd heeft, doe ik nu net of ik hem niet hoor. Ik antwoord hem de lengte van onze boot en de naam van de boot. Ik ben er zeker van dat als ik nee had geantwoord hij ons weer weg had geatuurd. Hij begint te zoeken in zijn lijstje en de boten die achter ons de haven in willen dringen zo aan dat we, als het zou moeten, er nauwelijks meer uit kunnen varen. Dan meldt hij ons gelukkig dat hij een plekje voor ons heeft. Als we vast liggen laat Robben ons op de iPad een website zien waarop je megajachten kan huren, met bemanning (ocean-independence.com). We schrikken van de huurprijzen. Van een weekhuur kan je een aardige villa kopen. Wel leuk om de interieur foto's op de site te bekijken van een aantal vergelijkbare schepen als waar hier die Engelsen op varen. We vermaken ons nog bij een aantal ongelukkige aanlegpogingen in de haven. De havenmeester gaat af en toe met z'n rug naar de aanleggende boot staan. Ten teken dat je zo niet aan kan leggen of omdat hij het niet meer aan kan zien. Het is wonderbaarlijk dat er toch relatief weinig schade gevaren wordt als je ziet hoe weinig schippers van huurboten weten wat je moet doen (en vooral ook wat juist niet).
Aan de zeezijde zien we nog een aantal megajachten aanleggen. Ook met veel moeite. De kids halen pizza's en we genieten van de avondzon.
Location:Korčula
Geen opmerkingen:
Een reactie posten