Blog van Govert: Op reis

Woensdagmorgen, een dag voor ons vertrek, werd ik wakker met een dikke wang (zie foto). Het deed geen pijn, maar voelde wel raar en strak. Zou het een ontstoken kies zijn? Of iets met m'n oor? Gelukkig kon ik nog diezelfde middag bij de dokter terecht.

Het bleek dat ik last had van een speekselsteen (sialolithiasis) waardoor een speekselklier verstopt zit en begon te ontsteken. Gelukkig iets onschuldigs dat in de meeste gevallen vanzelf weer over gaat. Maar vanwege de ontsteking en de aanstaande lange vliegreis toch maar meteen een kuurtje antibiotica. Elke 8 uur een pilletje. Met een beetje mazzel is het bij onze aankomst in NZ al weer weggetrokken.

Op donderdag 19 december zijn we rond 14:00u goed en wel vertrokken naar het station in Arnhem. Olivia is 's ochtends nog naar school geweest. Ik had al vrij om nog wat laatste spulletjes in te pakken.

In de trein lees ik in de Metro een artikel waarin ons project nog genoemd wordt. Niet met naam, maar toch.. Wel leuk!

We checken in op Schiphol en shoppen kort om bij de McDonalds wat te snacken. We mailen nog met Max die net wakker is om met Anna naar haar roeitraining te gaan. We vliegen in een Airbus A330-200 van Korean Air naar Seoel, een vlucht van 10:30uur. Een prachtig toestel met 12V usb aansluiting en zelfs twee camera's zodat we vanaf onze eigen plek naar buiten (naar voren en naar beneden) konden kijken op ons schermpje. Olivia bekijkt de film We're the Millers en Sherlock, ik kijk naar een documentaire over de hoge snelheidstrein en de film Jobs over de geschiedenis van Apple en Steve Jobs. Het eten aan boord is goed, het slapen is allen wat lastig. Bij de landing in Seoel Incheon kijk ik mee via het cameraatje. We hebben dan net ontbeten en het is er al middag half 4. Ons gevoel voor tijd is helemaal weg zo. Ik lees in de krant dat ze in Korea beginnen met de uitrol van een 5G mobiele telefoon netwerk! Op de luchthaven is overal een goed gratis wifi signaal. Het gaat hier allemaal veel sneller dan in Nederland..
We hebben in Seoel 2 uur voordat de volgende vlucht vertrekt. We chatten via de wifi met Maaike en Jonas. Leuk!
De volgende vlucht gaat in een Boeing 747-400. Vergeleken bij de Airbus al weer wat minder luxe en modern. Ik zit op een middenstoel naast een vreselijk hoestende, proestende en snotterende vrouw die nadat ze haar schoenen uitgedaan heeft een vreselijke odeur verspreid. Hoe hou ik dit in vredesnaam 10:35uur vol? Ik zie ook geen lege stoelen.... Ik kan niet zolang m'n adem inhouden. Dan maar even een selfie voor vertrek:

Gelukkig wordt al snel de avondmaaltijd rondgebracht en vult het vliegtuig met de lucht van Koreaanse specerijen. Ik kijk nog naar The Pianist, een wat oudere maar prachtige film uit 2002 en heb moeite om wakker te blijven. Na de film slaap ik, maar ben na een uurtje weer klaar wakker. De laatste film is Red2, een volstrekt absurde schietfilm met Bruce Willis en Anthony Hopkins als gekke professor. Inmiddels heb ik een houten kont gekregen van het lange zitten.

Bij de douane in Auckland zin we de leuke snuffelhondjes over de bagage lopen. Gelukkig kunnen we snel door en zien Max, Anna en Sarah al snel staan. Ze zijn ons in twee auto's komen ophalen.
Snel naar huis, wat opfrissen en genieten op hun terras met een koud gemberbiertje.